Tak, Xandria masz rację, byloby bardziej dramatycznie,
Na moje odczucie zakończenie w całej tej beznadziejności sytuacji ma jednak nutę optymizmu - był ktoś, kto dał w ryj za krzywdę głównej bohaterki.... Nie została całkiem sama...

No można się doszukać odrobiny optymizmu:)

Dla mnie dzięki pociągnięciu zakończenia pojawiła się nadzieja na życie głównej bohaterki. Myślę, że najważniejsze jednak to to - paskudna postać jej męża została złagodzona, "doczłowieczona " jego -mimo wszystko- resztką przyzwoitości.
Może o to chodziło reżyserowi?
Pozdrawiam - G.