samo życie bez upiększeń. Nikt kryształową postacią nie jest.
Teresa-doskonale rozumiem jej zdenerwowanie, kiedy niespodziewanie i nie wiadomo na jak długo do małego mieszkanka przybywa 4 lokatorów, a syn z synową najpierw dogadują pracę Beaty, a następnie stawiają ją przed faktem, bo....tadaa...trzeba zająć się dziećmi pomiędzy 16:00 a 20:00. do tego momentu w filmie jestem w stanie ją zrozumieć. Potem przekracza wszelkie granice i nie zmienia tego fakt, że pod koniec filmu się ocknęła i stanęła po stronie Beaty, Bartek z obawy o kredyt nie potrafi przeciwstawić się matce i stanąć w obronie żony.
Beata i Bartek-czyli pieniądze szczęścia nie dają, ale spróbuj bez nich żyć...i piękny przykład jak się kończy podejście w stylu weźmy kredyt ponad stan, sprokurujmy 2 dzieci,a potem jakoś to będzie:// Gówniarstwo, egoizm i skrajna nieodpowiedzialność-obojga. Kompletnie nieliczenie się z Teresą-bo jak wiadomo utrzymywanie 4 dzieci (2 w dodatku sami będąc na poziomie dzieci mają własne) branie kredytów mieszkaniowych i rezygnacja z własnego życia (postawienie jej przed faktem ws opieki nad wnukami) to jej zakichany obowiązek. Teresa też jest ofiarą.

Później staje sią nią Beata. Syneczek trzyma z mamusią, a to ona jest tą złą i w ich oczach-wyłącznie winną temu, że jest jak jest.

Bartek nie ma żadnych pozytywnych cech. Podobnie jak mamusia ocknął się, ale jak było już po herbacie